هوش هیجانی به توانایی فهمیدن، تنظیم کردن و مدیریت هیجانات خود و دیگران اشاره دارد. این مفهوم از روانشناسی روان‌شناسان معروفی مانند پیتر سالووی و دنیل گلمن توسعه یافته است. هوش هیجانی شامل چهار عنصر اصلی است: شناخت هیجانی (قدرت درک و تشخیص هیجانات در خود و دیگران)، تنظیم هیجانی (توانایی کنترل و مدیریت هیجانات به منظور دستیابی به هدف‌ها و حل مشکلات)، استفاده از هیجانات (توانایی استفاده از هیجانات به عنوان راهبرد در تصمیم‌گیری و حل مسئله) و ارتباطات هیجانی (توانایی برقراری ارتباط و ارتباط گرفتن با دیگران بر اساس هیجانات و احساسات). هوش هیجانی مهارت‌های مهمی را از جمله خودآگاهی، خودکنترل، مهارت‌های ارتباطی، مهارت‌های حل مسئله و تصمیم‌گیری را در بر می‌گیرد. با توسعه و افزایش هوش هیجانی، فرد قادر خواهد بود بهتر با استرس‌های روزمره روبرو شود، روابط بهتری را برقرار کند و در کار و زندگی عملکرد بهتری داشته باشد.
دیدگاهتان را بنویسید